Prema njegovim tvrdnjama, ovo pismo najmanje od svih zamara oči, zbog čega je ponelo titulu "prve azbuke sveta".

Srpsku ćirilicu najsavršenijim pismom na svetu smatrao je i poznati irski dramski pisac Džordž Bernard Šo. On je u svom testamentu ostavio novčani iznos od 367.233 funte Englezu koji uspe da uprosti englesku abecedu po uzoru na Vukovu ćirilicu (jedno slovo – jedan glas).

Među Britancima se do danas nije našao takav reformator koji bi dobio zaostavštinu velikog pisca. Izbacivanjem poluglasnika i uvođenjem grafema "Њ" i "Љ", Vuk je nastavio reforme koje je započeo Sava Mrkalj.

Izgled slova "Ђ" je prihvatio od Lukijana Mušickog, "Џ" je uzeo iz starih rumunskih rukopisa, a "Ћ" iz starih srpskih rukopisa. Slovo "J", koje je uzeo iz latinice, pripisivano mu je za "najveći greh" u crkvenim krugovima, gde su govorili da je srpski reformator time radio na pokatoličenju srpskog naroda.

Vukova fonetska azbuka (naziv prema nazivu slova: A - az, B - buki) sa 30 grafema zvanično je prihvaćena 1868. godine.

Kao jednostavnije pismo od glagoljice, koja je starija po postanku, ćirilica ju je potiskivala i ustaljivala se u Bugarskoj, Srbiji, Makedoniji i Rusiji.

Izvor. sputnjik

Ovo je arhivirana verzija originalne stranice. Izvinjavamo se ukoliko, usled tehničkih ograničenja, stranica i njen sadržaj ne odgovaraju originalnoj verziji.